Ervaring reguliere diëtist of diëtist Maud Vleuten
Diëtisten en voedingscoaches worden vaak een beetje als ‘eng’ en ‘streng’ gezien. Je kent ze wel. Van die types die fronsend boven hun brilletje je eetdagboek bestuderen. Je bent al met klotsende oksels naar de afspraak gegaan en denkt alleen maar aan die gevulde koek die je op woensdag bij de koffie nam. En die ene ons die je bent afgevallen komt natuurlijk ook niet in de buurt van het doel dat de diëtist je had gesteld. Een nachtmerrie waar je eigenlijk liever niet nog een keer in wil belanden.
Nu verwacht je natuurlijk dat ik beweer heel lief voor je te zijn als diëtist. Nope. Streng zijn als diëtist moet. Al tik ik je als diëtist niet op je vingers en ik brand je al helemaal niet af als je niet precies volgens de regels hebt gegeten. Mijn advies is namelijk geen dieet maar een di-eet-alles advies. Wel ben ik goudeerlijk naar je.
Er is geen bullshitexcuus dat ik niet heb gehoord de laatste jaren. ‘Ja maar, ik had geen tijd’, ‘Jij weet echt niet hoe druk mijn leven is met hond/kat/kind’, ‘Ik ben gewoon geen doorzetter’, ‘Ik was zó verdrietig’. Ik begrijp ze allemaal,maar ze helpen je niet. Het zijn excuses om maar niet uit je comfortzone te komen. Als diëtist en coach houd ik je een spiegel voor. Het aan jou om je gedrag te veranderen. Als jij wilt afvallen, dan heb je je eigen sh*t te regelen. Je doet het niet voor mij, je doet het voor jezelf.
Ongetwijfeld word ik geraakt door jouw verhaal. Maar ik jank niet met je mee. Het helpt je niet verder. Klop daarvoor maar aan bij je vriendinnen. Klinkt dat hard? Nee, het klinkt als een diëtist waar jij al jaren naar verlangt.
